Rakieta Saturn V
Saturn V to wielostopniowa rakieta kosmiczna opracowana przez NASA, wykorzystywana w programach Apollo i Skylab. Była to największa rakieta z rodziny Saturn, zaprojektowana przez zespół pod kierownictwem Wernhera von Brauna. Jej głównym celem było umożliwienie lądowania ludzi na Księżycu, zrealizowanego przez misję Apollo 11.
Tło powstania
W latach 60. XX wieku ZSRR prowadził intensywne działania w wyścigu kosmicznym, co skłoniło Amerykę do ogłoszenia planów wysłania ludzi na Księżyc do 1970 roku. W tym czasie USA nie miały rakiety zdolnej do takiego lotu, a projekt Saturn I okazał się zbyt słaby.
Plan lotów Apollo
NASA rozważała kilka możliwości lotu na Księżyc, w tym:
- Lot bezpośredni z lądowaniem na Księżycu.
- Spotkanie na orbicie okołoziemskiej.
- Spotkanie na orbicie okołoksiężycowej, co zostało przyjęte jako najlepsza opcja.
Rozwój rakiety Saturn V
W 1962 roku zaprezentowano plan budowy rakiety C-5, która później została przemianowana na Saturn V. Rakieta miała trzy stopnie, a pierwszy załogowy lot odbył się w 1968 roku podczas misji Apollo 8.
Konstrukcja rakiety
Saturn V miała wysokość 110 metrów, średnicę 10 metrów i mogła wynieść 118 ton ładunku na niską orbitę okołoziemską (LEO). Wykorzystano w niej silniki F-1 oraz J-2, a podczas startu hałas był słyszalny w promieniu 80 km.
Człony rakiety
Rakieta składała się z trzech głównych stopni:
- S-IC – pierwszy stopień, skonstruowany przez Boeing, z 5 silnikami F-1.
- S-II – drugi stopień, z 5 silnikami J-2, stworzony przez North American Aviation.
- S-IVB – trzeci stopień, z jednym silnikiem J-2, zaprojektowany przez Douglas Aircraft Company.
Porównanie z innymi rakietami
Radziecką odpowiedzią na Saturn V była rakieta N1, która była większa, ale poniosła porażki podczas testów. Saturn V, wytwarzając ciąg 34,02 MN, miał znacznie lepszą niezawodność i udźwig w porównaniu do innych systemów, takich jak wahadłowce czy rakiety Ariane.
Saturn V pozostaje jednym z najbardziej zaawansowanych osiągnięć inżynieryjnych w historii, a jej misje na Księżyc były kluczowym osiągnięciem w eksploracji kosmosu.
