Sara – Postać Biblijna
Sara, znana z Księgi Rodzaju, była córką Teracha, żoną Abrahama i matką Izaaka. Jej imię pierwotnie brzmiało Sarai, lecz Bóg zmienił je na Sara w ramach przymierza (Rdz 17,15), po narodzinach Izmaela z niewolnicą Hagar.
Sara w Biblii
Sara, według Rdz 11,29-30, była bezpłodna i nie miała dzieci. W Rdz 20,12 opisano ją jako córkę Teracha i przyrodnią siostrę Abrahama. Józef Flawiusz sugeruje, że była bratanicą Abrahama, córką Harana. Abraham dwukrotnie przedstawiał Sarę jako swoją siostrę, aby uniknąć niebezpieczeństwa podczas podróży do Egiptu i Geraru. W obu przypadkach Bóg interweniował, co doprowadziło do oddalenia Sary od władców.
Mimo zaawansowanego wieku, Bóg obiecał Abrahamowi, że jego potomstwo będzie liczne jak gwiazdy. Po spotkaniu z trójką wędrowców, jeden z nich zapowiedział narodziny Izaaka, co wzbudziło śmiech Sary, gdyż miała 90 lat. Ostatecznie Sara urodziła syna, Izaaka, zgodnie z Bożym rozkazem.
Sara zmarła w wieku 127 lat. Abraham kupił od Efrona Hetyty jaskinię Makpela za 400 srebrnych sykli, gdzie ją pochował (Rdz 23,1-20).
Sara w Nowym Testamencie
W Nowym Testamencie Sara jest wymieniana w Liście do Hebrajczyków (11,11) jako bohaterka wiary. Paweł z Tarsu w Liście do Galatów postrzega ją jako alegorię przymierza zawartego przez Jezusa Chrystusa.
Sara w tradycji żydowskiej
W tradycji Hagady Sara uznawana jest za jedną z siedmiu prorokiń Izraela.
