Bazylika Santa Maria delle Grazie w Mediolanie
Bazylika Santa Maria delle Grazie, zaprojektowana przez architekta Guiniforte Solari, jest jednym z najważniejszych zabytków Mediolanu. Budowa rozpoczęła się w późnych latach 80. XV wieku, z kontynuacją prac w latach 90. Świątynia ma trzy nawy, a jej architektura łączy elementy stylu bazylikowego z charakterystycznymi dla Donata Bramantego motywami, takimi jak półkoliste zakończenia prezbiterium i transeptu oraz otwarta galeria wokół kopuły.
Wnętrze bazyliki wyróżnia się lekkością i jasnością, z geometrycznymi wzorami oraz malowanymi rozetowymi oknami, które podkreślają przestrzenność obiektu. W bazylice znajduje się słynny fresk Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza, a także kwadratowa mozaika przedstawiająca Matkę Bożą.
Historia i Zniszczenia
Nocą 15 sierpnia 1943 roku, podczas bombardowania Mediolanu, kościół został uszkodzony. W wyniku ataku uszkodzenia dotknęły wiele elementów budowli, jednak ściana z freskiem Ostatnia Wieczerza ocalała dzięki zabezpieczeniu jej workami z piaskiem.
Status i Uznanie
22 czerwca 1993 roku papież Jan Paweł II nadał bazylice tytuł bazyliki mniejszej, co podkreśla jej znaczenie w katolickiej tradycji.
Informacje Dodatkowe
- Państwo: Włochy
- Miasto: Mediolan
- Dedykacja: Matce Bożej Łaskawej
- Styl architektoniczny: Bazylikowy
- Data zakończenia budowy: XV wiek