Sándor Kocsis
Sándor Kocsis (21 września 1929 – 22 lipca 1979) był węgierskim piłkarzem i trenerem, uznawanym za jednego z najlepszych napastników w historii piłki nożnej. W latach 1948–1956 reprezentował Węgry, zdobywając m.in. mistrzostwo olimpijskie w 1952 roku oraz wicemistrzostwo świata w 1954 roku.
Kariera piłkarska
Kocsis rozpoczął karierę w TC Kobanyai, a następnie grał w:
- TC Ferencvárosi (1945–1950): Mistrzostwo Węgier 1949.
- Honvéd Budapeszt (1950–1956): Czterokrotny mistrz Węgier (1950, 1952, 1954, 1955).
- Young Fellows Zürich (1957–1958): Grał po ucieczce z Węgier.
- FC Barcelona (1958–1966): Dwa mistrzostwa Hiszpanii (1959, 1960), Puchar Króla (1959, 1963).
Kariera reprezentacyjna
Kocsis rozegrał 68 meczów w reprezentacji Węgier, zdobywając 75 goli. Debiutował 6 czerwca 1948 roku, a kluczowym momentem w jego karierze było mistrzostwo olimpijskie w 1952 roku oraz tytuł króla strzelców mistrzostw świata w 1954 roku, gdzie zdobył 11 goli.
Mundial 1954
Na mistrzostwach świata w 1954 roku Węgrzy byli faworytami, jednak w finale przegrali z RFN 3:2, co uznano za jedną z największych sensacji w historii turnieju.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej, Kocsis prowadził Hércules Alicante oraz CF Alicante.
Życie po karierze
W 1966 roku Kocsis doznał poważnych obrażeń w wypadku samochodowym, co zakończyło jego karierę sportową. Zdiagnozowano u niego nowotwór, co doprowadziło do tragicznego końca jego życia w 1979 roku.
Sukcesy
- Mistrzostwo olimpijskie: 1952
- Wicemistrzostwo świata: 1954
- Król strzelców mistrzostw świata: 1954
Podsumowanie
Sándor Kocsis pozostaje legendą węgierskiej piłki nożnej, a jego osiągnięcia zarówno na boisku, jak i w reprezentacji są niezatarte w historii sportu.
