Uskok San Andreas
Uskok San Andreas to uskok transformacyjny znajdujący się w zachodniej i południowej Kalifornii, stanowiący część pacyficznego systemu rozłamów skorupy ziemskiej. Rozciąga się od północno-zachodniej części Kalifornii do Zatoki Kalifornijskiej, a jego kontynuacja prawdopodobnie przebiega pod wodami tej zatoki.
Charakterystyka geologiczna
Uskok ten oddziela dwie płyty litosfery: pacyficzną (na południowo-zachodniej stronie) i północnoamerykańską (na północno-wschodniej). Istotne lokalizacje związane z uskoku to:
- San Francisco – północno-wschodnie skrzydło uskoku, wychodzące w ocean.
- Los Angeles – skrzydło południowo-zachodnie (pacyficzne).
Wzdłuż uskoku San Andreas obserwuje się głównie ruch poziomy, co klasyfikuje go jako uskok przesuwny. W ciągu ostatnich 30–40 tysięcy lat przesunięcie wyniosło około 1 km, a w całym plejstocenie osiągnęło 15–30 km. Starsze osady uległy jeszcze większym przesunięciom: osady pliocenu przesunęły się o 50–70 km, a mioceńskie – o około 100 km. Obecnie płyta pacyficzna przemieszcza się na północny zachód, podczas gdy płyta kontynentalna na południowy wschód, z szybkością średnio 5 cm rocznie.
Głębokość i wiek
Uskok San Andreas osiąga głębokość 15 km, a jego wiek szacuje się na 20 milionów lat. Choć na przeważającym odcinku ma długość 1200 km i jest niewidoczny (przykryty młodymi osadami), można dostrzec miejsca, gdzie pozostawia wyraźne ślady.
Trzęsienia ziemi
Uskok San Andreas jest odpowiedzialny za wiele trzęsień ziemi, które nawiedzają Kalifornię, w tym katastrofalne trzęsienie z 1906 roku w San Francisco.
