Samuel von Pufendorf
Samuel von Pufendorf (1632-1694) był niemieckim teoretykiem prawa i historykiem. W 1662 roku objął stanowisko profesora na uniwersytecie w Heidelbergu, a w 1671 roku przeniósł się do Szwecji, gdzie również został profesorem w Lund oraz oficjalnym historiografem szwedzkim. Po powrocie do Niemiec pełnił funkcję historiografa Brandenburgii.
Pufendorf jest uważany za jednego z twórców prawa międzynarodowego. Wprowadził do nauki termin „kultura”, odnoszący się do ludzkich wynalazków. Kontynuował badania nad prawem natury, twierdząc, że społeczeństwo i natura ludzka są ze sobą nierozerwalnie związane. Zauważył, że życie w rozproszonych rodzinach prowadzi do wojny i ubóstwa, podczas gdy społeczeństwo umożliwia pokój i dobrobyt.
W trakcie swojego życia Pufendorf korespondował z wieloma uczonymi, w tym z Ezechielem Spanheimem, pruskim uczonym i ambasadorem w Londynie. Po jego śmierci nadwornym historiografem został hugenot Charles Ancillon.
Dzieła
- Elementorum iurisprudentiae universalis libri II (1660)
- De statu Imperii Germanici liber unus (1667)
- De iure naturae et gentium libri octo (1672)
- Einleitung zu der Historie der vornehmsten Reich und Staatrn in Europie (1682–1686)
- De rebus Suecicis (1686)
- De rebus gestis Friderici Wilhelmi Magni (1695)
- De rebus a Carolo Gustavo Sueciae rege gestis (1696)
Linki zewnętrzne
Dzieła Samuela von Pufendorfa w bibliotece Polona
Podsumowanie
Samuel von Pufendorf był kluczową postacią w rozwoju prawa międzynarodowego i teorii prawa. Jego prace miały istotny wpływ na myślenie o społeczeństwie i naturze, a jego dziedzictwo jest nadal obecne w naukach prawnych.
