„`html
Samuel Bogumił Linde
Samuel Bogumił Linde (ur. 11 lub 24 kwietnia 1771 w Toruniu, zm. 8 sierpnia 1847 w Warszawie) był polskim slawistą, leksykografem i językoznawcą. Jego najsłynniejszym dziełem jest Słownik języka polskiego (1807–1814). Linde był również członkiem Rady Ogólnej Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w 1830 roku oraz Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku.
Życiorys
Linde urodził się w Toruniu jako syn Jana Lindego, imigranta ze Szwecji. Jego rodzina otrzymała polskie szlachectwo w XVI wieku. Uczęszczał do toruńskiej Szkoły Nowomiejskiej i studiował teologię oraz filologię na Uniwersytecie w Lipsku, gdzie w 1791 roku został lektorem języka polskiego.
Po powrocie do Polski, Linde działał w kręgu polskiej emigracji w Saksonii, tłumacząc ważne teksty polityczne. W okresie insurekcji kościuszkowskiej przebywał w Warszawie. Po klęsce powstania został bibliotekarzem w Wiedniu, gdzie zebrał materiały do swojego słownika. W 1803 roku powołano go na dyrektora Liceum Warszawskiego.
W 1804 roku opublikował prospekt swojego Słownika języka polskiego, a pierwsze tomy ukazały się dzięki prenumeracie i wsparciu arystokratów. Linde był także aktywnym członkiem władz oświatowych i wykładowcą na Uniwersytecie Warszawskim.
Rodzina
Linde był dwukrotnie żonaty: z Ludwiką Bürger i Ludwiką Aleksandrą Nussbaum. Miał dwanaścioro dzieci, z których osiem zmarło w dzieciństwie. Pozostałe córki to m.in. Ludwika Dominika Eleonora, Anna Zofia Leona i Aleksandra Józefa Tekla.
Twórczość
Ważniejsze dzieła Lindego obejmują:
- Słownik języka polskiego (1807-1814)
- O literaturze rosyjskiej (1815-1816)
- O języku dawnych Prusaków (1822)
W jego dorobku znajdują się także przekłady dzieł polskich autorów na język niemiecki.
Upamiętnienie
W Toruniu i innych miastach, takich jak Kraków i Szczecin, jego imię noszą ulice. Linde jest również patronem III Liceum Ogólnokształcącego w Toruniu.
„`
