Samuel Abbe
Samuel Abbe (1876-1937) był łódzkim kupcem i przemysłowcem żydowskiego pochodzenia. Posiadał fabrykę włókienniczą na Radogoszczu, która podczas II wojny światowej stała się miejscem niemieckiego więzienia policyjnego. W nocy z 17 na 18 stycznia 1945 roku, więzienie to zostało spalone wraz z około 1500 więźniami.
Życiorys
Samuel był synem Lajba Abbe, fabrykanta z Pabianic, i Estery z d. Jedwab. Miał trzynaścioro rodzeństwa. Jego żoną była Matla Szpiro, z którą miał syna Stefana i córkę Helenę. W latach 20. XX wieku mieszkał w Łodzi, najpierw przy ul. Cegielnianej, a później przy ul. Narutowicza. Zmarł 9 kwietnia 1937 roku, a jego pogrzeb odbył się na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi.
Działalność zawodowa
W 1912 roku, w spółce ze szwagrem Henrykiem Szpiro, Abbe odkupił tkalnię wyrobów wełnianych przy ul. Pańskiej. Produkowano w niej wełnę czesankową na rynek lokalny oraz rynki Cesarstwa Rosyjskiego. W 1928 roku fabryka zatrudniała 70 osób i zdobyła wyróżnienia na wystawach w Rzymie i Paryżu.
W 1920 roku Abbe był właścicielem firmy zajmującej się produkcją odzieży oraz wynajmował dom przy ul. Placowej, w którym mieściło się Prywatne Gimnazjum Męskie. Po jego śmierci, fabrykę przejął syn Stefan.
W okresie II wojny światowej fabryka na Radogoszczu była miejscem obozu przesiedleńczego dla Polaków, a później przekształcono ją w więzienie policyjne. W wyniku likwidacji tego miejsca, zginęli tam więźniowie oraz osoby przetrzymywane w obozie.
Uwagi
Samuel Abbe pozostaje ważną postacią w historii Łodzi, a jego działalność biznesowa miała znaczący wpływ na lokalny przemysł włókienniczy.
Przypisy i bibliografia
- Marek Szukalak, Słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych, Łódź 2012.
- Maria Nowacka, Radogoszcz. Łódź 1948.
- Wojciech Źródlak, Obozy hitlerowskie w Łodzi, Łódź 1998.
