Samolot rolniczy
Samolot rolniczy jest specjalistycznym statkiem powietrznym, który wykonuje zabiegi agrotechniczne, takie jak rozpylanie nawozów mineralnych oraz środków ochrony roślin. Często wykorzystuje się je także do gaszenia pożarów lasów, stosując odpowiednie środki gaśnicze.
Historia
Pierwsze próby użycia samolotów do walki ze szkodnikami miały miejsce w 1921 roku w USA, a następnie w 1922 roku w ZSRR. W Polsce pierwsze eksperymentalne zabiegi agrolotnicze rozpoczęto w 1925 roku, wykorzystując przebudowane samoloty bombowe. Po II wojnie światowej lotnictwo rolnicze zaczęło się dynamicznie rozwijać, a samoloty rolnicze produkowano jako fabryczne modyfikacje istniejących konstrukcji.
Wśród popularnych modeli tego okresu znajdowały się radziecki Antonow An-2 oraz polski PZL-101 Gawron. Od lat 50. zaczęły powstawać samoloty projektowane specjalnie do celów rolniczych, takie jak amerykańskie Piper Pawnee i Grumman G-164 Ag-Cat, a w Polsce PZL-106 Kruk oraz PZL M18 Dromader.
Cechy konstrukcyjne
Nowoczesne samoloty rolnicze charakteryzują się jednosilnikową dolnopłatową konstrukcją, wytrzymałym podwoziem oraz wysoko umieszczoną kabiną pilota, co zwiększa bezpieczeństwo. Wiele z nich posiada silniki gwiazdowe, a po latach 70. również turbośmigłowe. W Polsce stworzono M-15 Belphegor, jedyny samolot rolniczy napędzany silnikiem odrzutowym.
Podsumowanie
Samoloty rolnicze odgrywają kluczową rolę w nowoczesnym rolnictwie, umożliwiając skuteczne wykonywanie zabiegów agrotechnicznych oraz ochronę upraw. Ich rozwój na świecie, w tym w Polsce, przyczynił się do zwiększenia efektywności produkcji rolniczej.
