Samhain
Samhain to gaelickie święto, które oznacza koniec sezonu żniw i początek zimy, obchodzone od 31 października do 1 listopada. Jest to jedno z czterech gaelickich świąt związanych z porami roku, obok Imbolc, Beltane i Lughnasadh. Samhain ma swoje korzenie w celtyckich wierzeniach pogańskich i był obchodzone w Irlandii, Szkocji oraz na Wyspie Man. Współczesne obchody Samhain są również praktykowane przez neopogan i wiccan na całym świecie.
Etymologia
Nazwa „Samhain” pochodzi z irlandzkiego oraz szkockiego gaelickiego. W staroirlandzkim używano formy „Samain” i przypuszcza się, że oznacza „koniec lata”. Etymologia może mieć związek z praindoeuropejskim słowem *semo- („lato”).
Historia
Samhain ma długą historię, sięgającą czasów starożytnych. W literaturze irlandzkiej oraz w neolitycznych grobowcach korytarzowych można znaleźć odniesienia do tego święta. Było ono czasem spotkań plemiennych oraz końcem sezonu handlu i działań wojennych. W IX wieku Dzień Wszystkich Świętych został przesunięty na 1 listopada, co przyczyniło się do połączenia tradycji Samhain z chrześcijańskimi obrzędami, prowadząc do powstania Halloween.
Historyczne zwyczaje i wierzenia
- Rozpalano ogniska, które miały moc ochronną i oczyszczającą.
- Uważano, że duchy mogły łatwiej przechodzić między światami.
- Ofiarowywano jedzenie i napoje duchom oraz zmarłym przodkom.
- Praktykowano chodzenie „od drzwi do drzwi” w przebraniu w zamian za jedzenie.
Neopogaństwo
Współczesne obchody Samhain w neopogaństwie różnią się w zależności od praktykujących. Niektórzy starają się naśladować historyczne tradycje, inni łączą różne elementy z różnych kultur.
Wicca
Dla wiccan Samhain jest jednym z najważniejszych sabatów. Jest to czas upamiętniania zmarłych i kontaktu z duchami. Uważają, że w tym okresie zasłona między światem żywych a zmarłych jest najcieńsza, co ułatwia komunikację z przodkami.
