Samadhi

Samādhi

Samādhi (skt. समाधि), znany również w różnych tradycjach jako sanmade, sanmei, czy tam-ma-địa, to stan medytacyjnego pochłonięcia, osiągany poprzez wytrwałą praktykę medytacji, taką jak zazen. Polega na głębokiej koncentracji, wolnej od zewnętrznych bodźców, co prowadzi do zjednoczenia z otaczającym światem bez przywiązania do zjawisk.

Buddyzm

W buddyzmie samādhi jest osiągalne tylko wtedy, gdy umysł jest czysty i potrafimy w pełni zaangażować się w praktykę, odnajdując swoje centrum (hara) i zbierając ześrodkowaną energię.

Definicje

• Według Szóstego Patriarchy zenu: „Oddzielenie siebie od wszystkich zewnętrznych bodźców i niezmącony stan wewnątrz”.
• Hakuin Zenji podkreśla: „Nie bądźcie przywiązani do zewnętrznego świata; umysł dokładnie skupiony tylko na tym, co robimy, to głębokie samādhi”.