Sa’id ibn Sultan

Sa’id ibn Sultan

Sa’id ibn Sultan (1791-1856) był pierwszym sułtanem Maskatu i Omanu, sprawującym władzę w latach 1807-1856. Jako pierwszy władca przyjął tytuł sułtana, zastępując wcześniejszy tytuł imama, używany przez poprzednika, Salima ibn Sultana.

Życiorys

Sa’id ibn Sultan odziedziczył władzę po śmierci ojca, Sułtana ibn Ahmad, w 1804 roku, wspólnie z bratem. 14 września 1806 roku obalił brata i stał się jedynym władcą. W 1840 roku przeniósł stolicę z Maskatu do Stone Town na Zanzibarze.

W 1839 roku podpisał umowę z Wielką Brytanią, co prowadziło do powstania brytyjskich placówek handlowych w Omanie oraz uzależnienia kraju od polityki Londynu. Brytyjczycy przekonali sułtana do zniesienia niewolnictwa, co negatywnie wpłynęło na gospodarkę Omanu, gdzie niewolnictwo było istotnym sektorem.

Oprócz umowy z Wielką Brytanią, Sa’id ibn Sultan podpisał także porozumienia handlowe z USA w 1833 roku i z Francją w 1844 roku. W 1840 roku wysłał statek handlowy do Stanów Zjednoczonych, aby nawiązać kontakty handlowe.

Bibliografia

• Encyklopedia Historyczna Świata, tom IX Azja – cz. 2, Kraków 2002, s. 234.