Saduceusze
Saduceusze (hebr. צְדוּקִים, gr. Σαδδουκαῖοι) byli stronnictwem religijno-politycznym w Judei, które powstało w II wieku p.n.e. Skupiali się wokół kapłanów Świątyni Jerozolimskiej, wywodzących się z rodu Sadoka, arcykapłana mianowanego przez Salomona.
Stronnictwo to, prawdopodobnie, nie nazwało się samo „saduceuszami” – ta nazwa mogła zostać nadana przez innych, z akcentem polemicznym. Saduceusze stanowili ostoję zamożnych warstw społecznych, które sprzyjały asymilacji w ramach kultury hellenistycznej oraz współpracy z Rzymem.
Charakterystyka
Saduceusze byli reformatorskim odłamem judaizmu, który dosłownie interpretował księgi biblijne i odrzucał tradycję ustną. W przeciwieństwie do faryzeuszy, nie akceptowali koncepcji mistycznych, zmartwychwstania ani mesjanizmu. Dodatkowo, byli politycznymi przeciwnikami faryzeuszy.
Rola w Nowym Testamencie
Przedstawiciele saduceuszy pojawiają się w Nowym Testamencie jako kapłani. Stronnictwo to zniknęło po przegranym antyrzymskim powstaniu w latach 66–70 n.e., zburzeniu Świątyni przez Tytusa oraz rozproszeniu Żydów.
Kategorie
- Postacie Nowego Testamentu
- Stronnictwa starożytnego Izraela
