Sąd wiecowy w I Rzeczypospolitej
Sąd wiecowy był wyższym sądem w I Rzeczypospolitej, który zajmował się rozpatrywaniem ważniejszych spraw, takich jak kwestie dotyczące dóbr dziedzicznych oraz spraw przekazywanych przez sądy grodzkie i ziemskie.
Reklama
Jego geneza sięga sądów książęcych, które odbywały się na wiecu. Sąd wiecowy miał status sądu monarszego, co było istotne, ponieważ szlachta osiadła mogła być sądzona wyłącznie przez sądy monarsze. Z tego powodu sąd ten był w pewnym sensie elitarny, co wywoływało opór wśród ogółu szlachty, która preferowała sądy sejmikowe.
Struktura sądu wiecowego
W skład sądu wiecowego w Małopolsce wchodzili:
Reklama
- wojewoda
- kasztelanowie
- sędzia ziemski
- podsędek
- pisarz ziemski
W Wielkopolsce do składu sądu dołączał także starosta.
Sąd wiecowy odgrywał znaczącą rolę w systemie prawnym Polski średniowiecznej, pomimo oporu ze strony szlachty.
Reklama
