Sąd Rejonowy w Polsce
Sąd rejonowy, znany w latach 1950–1975 jako Sąd Powiatowy (skr. „SR”, wcześniej „SP”), jest podstawową instytucją w polskim systemie wymiaru sprawiedliwości. Rozpoznaje on wszelkie sprawy z zakresu sądów powszechnych, z wyjątkiem tych, które są zastrzeżone dla sądów wyższych instancji.
Odwołania i struktura
Od orzeczeń sądu rejonowego można odwołać się do sądu okręgowego. Minister sprawiedliwości ma prawo tworzyć i znosić sądy rejonowe po konsultacji z Krajową Radą Sądownictwa, a ich obszar właściwości obejmuje jedną lub więcej gmin. W wyjątkowych sytuacjach, w jednej gminie mogą funkcjonować kilka sądów rejonowych. Dodatkowo, minister może utworzyć wydziały zamiejscowe poza siedzibą główną sądu.
Kierownictwo i personel
Kierownictwo sądu rejonowego składa się z prezesa, wiceprezesów oraz dyrektora. W skład personelu sądowego wchodzą:
- sędziowie
- referendarze
- asystenci sędziego
- kuratorzy
- pracownicy administracyjni
- pracownicy obsługi
Wydziały sądowe
Sąd rejonowy dzieli się na różne wydziały, w tym:
- cywilny
- karny
- rodzinny i nieletnich
- pracy (w miastach z sądami okręgowymi)
- ksiąg wieczystych
- gospodarczy (w miastach z sądami okręgowymi)
W zależności od wielkości sądu rejonowego, mogą również powstać oddziały zajmujące się zagadnieniami administracyjnymi, finansowymi, gospodarczymi i kadrowymi. W mniejszych sądach tworzy się sekcje zamiast oddziałów.
Stan na 2012 rok
W 2012 roku w Polsce istniało 321 sądów rejonowych, które pełniły kluczową rolę w systemie wymiaru sprawiedliwości.
