Silnik S-31
Silnik S-31 to polski trzycylindrowy silnik dwusuwowy, który został wprowadzony w modelu 104 pojazdu FSO/FSM Syrena. Oferował pojemność 842 cm³ oraz moc 40 KM. Konstruktorem silnika był inż. Fryderyk Bluemke, który zmarł tragicznie w katastrofie lotniczej w 1962 roku, podczas powrotu z delegacji zagranicznej.
Charakterystyka silnika S-31
Silnik S-31 charakteryzował się:
- elastyczną charakterystyką pracy
- dynamiką i łatwością w osiąganiu obrotów
- umiarkowanym zapotrzebowaniem na paliwo
W silniku zastosowano pompę w układzie chłodzenia, co pozwoliło zmniejszyć rozmiary chłodnicy w porównaniu do silnika S-15, mimo wzrostu mocy o ponad 40%. Odrębne cewki zapłonowe dla każdego cylindra umożliwiały precyzyjne dostosowanie wyprzedzenia zapłonu bez potrzeby stosowania rozdzielacza.
Wady i zalety
Silnik S-31 miał kilka istotnych zalet:
- łatwe uruchamianie nawet w niskich temperaturach
- dobra tolerancja na rozbieżności w kątach wyprzedzenia zapłonu
Wadą była duża bezwładność cieplna, co skutkowało dłuższym nagrzewaniem się silnika i wyższym zużyciem paliwa w przypadku krótkich tras.
Dane techniczne
- Liczba cylindrów: 3
- Pojemność skokowa: 842 cm³
- Średnica cylindra: 70 mm
- Skok tłoka: 73 mm
- Stopień sprężania: 7,2
- Maksymalna moc: 40 KM przy 4300 rpm
- Maksymalny moment obrotowy: 80 Nm przy 2750 rpm
- Maksymalna prędkość obrotowa: 5750 rpm
- Liczba oktanowa paliwa: 78
- Smarowanie: mieszankowe 1:30
- Chłodzenie: cieczą z wymuszonym obiegiem
- Masa suchego silnika: 88 kg
Silnik S-31 pozostaje ważnym osiągnięciem polskiego inżynierii motoryzacyjnej, świadcząc o zaawansowanej technologii swoich czasów.
