Rzeźba renesansowa
Rzeźba renesansowa dzieli się na dwie główne kategorie: architektoniczną oraz niezwiązaną z architekturą. Wykonywano ją głównie z marmuru, kamienia i brązu, a popularnym materiałem była również majolika, czyli wypalana glinka z domieszką wapnia, pokrywana kolorowymi polewami.
Rzeźba architektoniczna
Rzeźby związane z architekturą obejmowały reliefową dekorację kamienną, która zdobiła fasady, wnętrza, głowice kolumn oraz portale. Do istotnych elementów należała także rzeźba nagrobkowa. Nowy typ nagrobka stworzył Donatello, projektując sarkofag antypapieża Jana XXIII, na którym zmarły ukazany jest w spokojnym śnie, w niszy między kolumnami o korynckich kapitelach.
Andrea Sansovino wprowadził nowe układy postaci w nagrobkach, gdzie zmarły był przedstawiany w półśnie, z głową opartą na ręce i jedną nogą ugiętą w kolanie.
Pomniki i tematyka religijna
Rzeźba architektoniczna obejmowała także pomniki, w tym posągi konne dowódców wojskowych, inspirowane antycznym pomnikiem Marka Aureliusza. Tematy religijne były popularne, a w dziełach często przedstawiano:
- Madonnę z Dzieciątkiem
- Pietà
- Biblijnego bohatera Dawida
Dzięki zainteresowaniu sztuką antyku, w rzeźbie pojawiły się także motywy mitologiczne, w tym postacie bogów, nimfy i amorki, które wykorzystywano w dekoracji.
Najwybitniejsi przedstawiciele rzeźby renesansu
- Donatello (Donato di Betto Bardi)
- Andrea del Verrocchio
- Michelangelo Buonarroti (Michał Anioł)
- Lorenzo Ghiberti
- Antonio Pollaiuolo
- Piero del Pollaiuolo
- Desiderio da Settignano
- Mino da Fiesole
- Antonio Rossellino
- Bernardo Rossellino
- Jacopo della Quercia
- Luca della Robbia
- Benedetto da Maiano
- Benvenuto Cellini
- Filippo Brunelleschi
- Gaudenzio Ferrari
- Jacopo Sansovino
- Andrea Pisano
