Rzeźba hellenistyczna
Rzeźba hellenistyczna charakteryzuje się dynamiką i ekspresją, przedstawiając zarówno radosne, jak i tragiczne sceny. Tematyka dzieł obejmuje bogactwo form i emocji, od wesołych momentów po cierpienie i okrucieństwo.
Przykłady rzeźb hellenistycznych
- Umierający Gal
- Afrodyta z Melos (Wenus z Milo)
- Afrodyta z Kyreny
- Chłopiec z gęsią
- Wielki Ołtarz Zeusa (pergameński ołtarz)
- Nike z Samotraki
- Byk Farnezyjski
- Gigantomachia
- Chłopiec wyciągający cierń z nogi
- Grupa Laokoona
- Faun Barberini
Charakterystyka i znaczenie
Okres hellenistyczny w sztuce wprowadził nowe podejście do przedstawiania ruchu, charakteryzujące się dużą swobodą twórczą i nowatorstwem. Tematy religijne zyskały świeckie interpretacje, a emocje były wyrażane poprzez dynamikę ruchu, nie zaś mimikę twarzy. Kompozycje rzeźb są dynamiczne i pełne emocji, co nadaje im uniwersalny wyraz.
Ważniejsi twórcy
- Boetos – Chłopiec z gęsią (specjalizował się w aktach dziecięcych)
- Doidales – Atena
- Apollonios – Pięściarz
Rzeźba hellenistyczna stanowi ważny rozdział w historii sztuki, ukazując rozwój ekspresji i emocjonalności w dziełach artystycznych.