Rząd Janusza Jędrzejewicza
Rząd pod przewodnictwem Janusza Jędrzejewicza został utworzony 10 maja 1933 roku przez prezydenta Ignacego Mościckiego, po dymisji rządu Aleksandra Prystora. Gabinet funkcjonował do 13 maja 1934 roku, kiedy to premier wraz z ministrem podał się do dymisji.
Skład Rady Ministrów (10 maja 1933 – 16 maja 1934)
Na dzień zaprzysiężenia 10 maja 1933 roku skład Rady Ministrów przedstawiał się następująco:
- Janusz Jędrzejewicz – prezes Rady Ministrów i minister wyznań religijnych oraz oświecenia publicznego
- Józef Beck – minister spraw zagranicznych
- Michał Butkiewicz – minister komunikacji
- Stefan Hubicki – minister opieki społecznej
- Emil Kaliński – minister poczt i telegrafów
- Czesław Michałowski – minister sprawiedliwości
- Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski – minister rolnictwa i reform rolnych
- Bronisław Pieracki – minister spraw wewnętrznych
- Józef Piłsudski – minister spraw wojskowych
- Ferdynand Zarzycki – minister przemysłu i handlu
- Władysław Zawadzki – minister skarbu
Zmiany w składzie Rady Ministrów
W dniu 23 lutego 1934 roku miała miejsce zmiana w składzie Rady Ministrów:
- Odwołanie: Janusz Jędrzejewicz z urzędu ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
- Powołanie: Wacław Jędrzejewicz na urząd ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
Uwagi
Rząd Janusza Jędrzejewicza był częścią okresu sanacji w Polsce, mającego na celu stabilizację polityczną w kraju.
Bibliografia
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. Jacek M. Majchrowski, współpraca Grzegorz Mazur, Kamil Stepan), Warszawa 1994, wyd. BGW, t. I, s. 29.
