Ryta (hinduizm)

Definicja Ryta

Ryta (ऋत) to pojęcie w hinduizmie, które oznacza „naturalny porządek rzeczy”. Jego strażnikiem jest bóg Waruna. W tradycji wedyjskiej odnosi się do „wszechprawa naturalnego, sprawiedliwości i prawdy”.

Geneza i znaczenie

Terminy wedyjskie ṛtá oraz awestańskie aṣ̌a mają swoje korzenie w indoirańskim *Hr̥tás, co oznacza „prawdę”, oraz w praindoeuropejskim *h2r-tós, które odnosi się do tego, co jest „właściwie połączone, słuszne, prawdziwe”. Można je powiązać z domniemanym rdzeniem *h2er-.

Interpretacja

• Rzeczownik ṛta oznacza „ustalony porządek, regułę, boskie prawo lub prawdę”.
• Termin jest również związany z pojęciami sztuki i rytuału.

W kontekście wedyjskim, ryta pełni kluczową rolę w zrozumieniu świata i moralności, stanowiąc fundament dla wielu praktyk religijnych i filozoficznych w hinduizmie.