Ryszard Bugaj

Ryszard Bugaj

Ryszard Bugaj, urodzony 22 lutego 1944 roku w Gawłowie, to polski polityk i ekonomista, posiadający tytuł doktora habilitowanego nauk ekonomicznych oraz będący profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN. Był aktywnym działaczem opozycji antykomunistycznej w PRL, a także współzałożycielem Solidarności Pracy (1990) oraz Unii Pracy (1992), której przewodniczył w latach 1993–1997. W latach 1989–1997 zasiadał w Sejmie, a w latach 2009–2010 pełnił rolę doradcy społecznego prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Wykształcenie i działalność opozycyjna

Bugaj ukończył studia na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego w 1971 roku. W 1989 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, a w 2004 doktora habilitowanego. W 1968 był uczestnikiem protestów studenckich, a w 1980 dołączył do „Solidarności”, biorąc udział w obradach Okrągłego Stołu. W 1989 zdobył mandat poselski na Sejm kontraktowy.

Działalność polityczna

W 1990 roku współtworzył Solidarność Pracy, a w 1992 roku Unię Pracy, której przewodniczył. W 1993 roku, po raz trzeci, zdobył mandat poselski, a w 1997 roku bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Po odejściu z Unii Pracy w 1998 roku, sprzeciwiając się jej nowej polityce, próbował swoich sił w Polskim Stronnictwie Ludowym oraz zakładał Forum Polska Praca.

W 2003 roku wyraził swoje zastrzeżenia wobec warunków członkostwa Polski w Unii Europejskiej, jednak publicznie poparł Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich w 2005 roku. W 2006 roku powrócił do Unii Pracy, ale szybko zrezygnował z członkostwa. W 2009 roku został doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego, a w 2014 roku członkiem rady programowej partii Prawo i Sprawiedliwość.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007)
• Krzyż Wolności i Solidarności (2020)
• Tytuł honorowego obywatela Podkowy Leśnej (2020)

W 2008 roku wszedł w skład Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, z której wystąpił w 2010 roku.

Podsumowanie

Ryszard Bugaj jest postacią znaczącą w polskiej polityce i ekonomii, mającą wpływ na kształtowanie się demokratycznych struktur w Polsce po 1989 roku. Jego działalność w opozycji oraz późniejsze zaangażowanie w politykę krajową odzwierciedlają jego dążenie do reform i zmian społecznych.