Ryś kanadyjski (Lynx canadensis)
Ryś kanadyjski jest gatunkiem drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych, występującym głównie w Kanadzie oraz północnych obszarach USA, w tym Alaskę i Góry Skaliste.
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1792 roku przez brytyjskiego przyrodnika Roberta Kerra jako Felis Lynx canadensis. Holotyp pochodził z Kanady, a według autorów Illustrated Checklist of the Mammals of the World, ryś kanadyjski jest gatunkiem monotypowym.
Etymologia
- Lynx: pochodzi z greckiego lunkos, co oznacza „ryś”.
- canadensis: odnosi się do Kanady.
Morfologia
Ryś kanadyjski osiąga długość ciała od 76,2 do 106,7 cm, a długość ogona wynosi od 5 do 12,7 cm. Masa ciała dorosłych osobników waha się od 5 do 17,3 kg, z średnią wagą 10,7 kg u samców i 8,6 kg u samic. Futro letnie jest rudobrązowe, natomiast zimą przyjmuje szary lub szarobrązowy kolor. Cechą charakterystyczną są cętki na brzuchu i wewnętrznych stronach łap, krótki ogon oraz dłuższe tylne nogi, co jest przystosowaniem do poruszania się w głębokim śniegu.
Kończyny są silnie owłosione, co zwiększa ich powierzchnię w stosunku do masy ciała. Uszy zakończone są charakterystycznym pędzelkiem, a końcówka ogona jest ciemna. Warto również wspomnieć o niedawno zaobserwowanej odmianie melanistycznej, która ma czarną sierść z białawo-szarymi włosami ochronnymi.
Podsumowanie
Ryś kanadyjski jest ważnym przedstawicielem fauny Ameryki Północnej. Jego przystosowania morfologiczne oraz szeroki zasięg występowania czynią go interesującym obiektem badań biologicznych i ekologicznych.
