Ryniofity (Rhyniophyta)
Ryniofity to gromada pierwotnych roślin kopalnych, które pojawiły się na Ziemi w sylurze, w pierwszej połowie ery paleozoicznej. Były pionierskimi roślinami lądowymi, które zapoczątkowały rozwój wszystkich współczesnych gatunków roślin lądowych. Wyginęły pod koniec dewonu, około 370 milionów lat temu.
Charakterystyka
Ryniofity osiągały wysokość od kilkunastu do pół metra. Ich skamieniałości odkryto w dolnodewońskich krzemionkach w Szkocji, w pobliżu miejscowości Rhynie, od której pochodzi ich nazwa.
- Łodyga: Wzniesiona, naga, widlasto rozgałęziająca się, z czasami prymitywnymi wiązkami przewodzącymi. Odkryto rośliny będące zarówno sporofitami, jak i gametofitami, co sugeruje równoznaczność tych pokoleń w ich cyklu rozwojowym.
- Kłącze: Płożące, ryniofity nie wykształciły korzeni.
- Budowa anatomiczna: Prosta budowa wewnętrzna, pokryta epidermą, z tkanką miękiszową pełniącą funkcje asymilacyjne oraz cienką wiązką przewodzącą w środku.
Ewolucja ryniofitów
W ciągu 40 milionów lat ryniofity stały się przodkami wszystkich linii rozwojowych współczesnych roślin lądowych. Dały początek mszakom, glewikom oraz roślinom o dominującym sporoficie, co doprowadziło do powstania widłaków, skrzypów, paproci i roślin nasiennych.
Systematyka
Do rodzajów ryniofitów należą:
- Aglaophyton
- Horneophyton
- Cooksonia
- Rhynia
Podsumowanie
Ryniofity to kluczowe rośliny kopalne, które odegrały istotną rolę w ewolucji roślin lądowych. Ich odkrycia dostarczają cennych informacji o wczesnych etapach rozwoju flory lądowej na Ziemi.
