Rybitwa czarna (Chlidonias niger)
Rybitwa czarna, znana także jako rybitwa żałobna, to średniej wielkości ptak wodny z rodziny mewowatych (Laridae).
Występowanie
Rybitwa czarna zamieszkuje umiarkowane obszary Europy (z wyjątkiem Wielkiej Brytanii), zachodniej Azji oraz Ameryki Północnej, w zależności od podgatunku:
- Chlidonias niger niger: Od południowej części Półwyspu Skandynawskiego do południowego skraju Półwyspu Iberyjskiego, zimuje głównie w zachodniej i południowo-zachodniej Afryce.
- Chlidonias niger surinamensis: Od Wielkiego Jeziora Niewolniczego po Kalifornię, zimuje w Ameryce Środkowej oraz północnej części Ameryki Południowej.
W Polsce rybitwa czarna gnieździ się nielicznie, głównie na wschodzie kraju, z przelotami w kwietniu–maju i sierpniu–październiku.
Charakterystyka
Rybitwa czarna ma niewielkie rozmiary, osiągając długość ciała od 23 do 28 cm oraz rozpiętość skrzydeł od 57 do 65 cm. Ptak ten nie wykazuje wyraźnego dymorfizmu płciowego, jednak samica jest nieco jaśniejsza. W okresie godowym upierzenie jest szaroczarne z białymi elementami, a w szacie spoczynkowej wierzch ciała staje się szary.
Głos
Dorosłe osobniki wydają charakterystyczne dźwięki, przypominające gulgoczące „kri-hk” lub „kirr”.
Biotop
Rybitwa czarna preferuje bogate w roślinność tereny, takie jak bagna, torfianki, oraz starorzecza, gdzie gniazduje w koloniach.
Okres lęgowy
Rybitwy czarne wracają na lęgowiska pod koniec kwietnia lub w maju. Gniazda budują na roślinności błotnej, w wodzie, często w koloniach z innymi ptakami. W ciągu roku wyprowadzają jeden lęg, składając 2–3 jaja, które wysiadują oboje rodzice przez 14–23 dni.
Pożywienie
Rybitwy czarne żywią się głównie lądowymi i wodnymi bezkręgowcami, ale również małymi rybami i płazami. Polują, przelatując nad wodą i rzucając się na ofiarę z wysokości.
Status i ochrona
IUCN klasyfikuje rybitwę czarną jako gatunek najmniejszej troski (LC). W Polsce jest objęta ścisłą ochroną, a jej liczebność w latach 2013–2018 szacowano na 2000–3000 par. Niestety, liczba ta maleje o około 6% rocznie, co związane jest z utratą naturalnych siedlisk.
