Ryan FR-1 Fireball
Ryan FR-1 Fireball to amerykański samolot myśliwski o mieszanym napędzie tłokowo-odrzutowym, zaprojektowany dla US Navy podczas II wojny światowej. Chociaż samoloty te weszły do służby przed końcem wojny, nie były używane bojowo. Był to pierwszy myśliwiec marynarki wojennej USA z napędem odrzutowym.
Specyfikacja
- Producent: Ryan Aeronautical Company
- Typ: Samolot myśliwski
- Wymiary: Rozpiętość 12,19 m, długość 9,86 m, wysokość 4,15 m
- Masa: Masa własna 3590 kg, masa startowa 4806 kg
- Napęd: 1 silnik tłokowy Wright R-1820-72W (1425 KM) oraz 1 silnik odrzutowy General Electric J31 (ciąg 7,1 kN)
- Prędkość maksymalna: 650 km/h
- Pułap: 13 100 m
- Zasięg: 1658 km
- Uzbrojenie: 4 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm, 2 bomby o wadze 450 kg, 4 rakiety
Historia
Projekt FR-1 rozpoczął się w 1943 roku, kiedy to Biuro Lotnictwa Marynarki USA zatwierdziło koncepcję myśliwca z napędem mieszanym. Pierwszy prototyp oblatano 25 czerwca 1944 roku, a po wprowadzeniu silnika odrzutowego samolot przeszedł dalsze testy. Chociaż kilka prototypów uległo katastrofom, produkcja seryjna została podjęta.
W grudniu 1943 roku zamówiono 100 samolotów seryjnych, a później kolejne 600. Do końca II wojny światowej wyprodukowano tylko 66 samolotów FR-1, a dalsze zamówienia zostały anulowane.
Służba
Pierwsze seryjne maszyny dostarczono w styczniu 1945 roku. Dywizjon VF-66 Firebirds przeszedł szkolenie, jednak nie uczestniczył w działaniach bojowych. Po wojnie, 18 października 1945 roku, dywizjon został przeformowany, a samoloty FR-1 wykorzystywano do różnych operacji, w tym na lotniskowcach.
Pomimo kilku wypadków i problemów z wytrzymałością, Fireball zdobył uznanie pilotów za łatwość pilotażu i dobre właściwości lotne. Był to wyjątkowy samolot w historii US Navy, jako pierwszy z trójkołowym podwoziem i napędem mieszanym.