Rutherford Birchard Hayes
Rutherford Birchard Hayes (1822-1893) był dziewiętnastym prezydentem USA, pełniącym urząd w latach 1877-1881. Był prawnikiem i politykiem związanym z Partią Republikańską.
Młodość i edukacja
Urodził się 4 października 1822 roku w Delaware jako syn szkockiego sklepikarza. Po śmierci ojca wychowywał się pod opieką wuja. Ukończył Kenyon College oraz Uniwersytet Harvarda, uzyskując uprawnienia do praktyki prawnej w 1845 roku.
Kariera polityczna
Hayes rozpoczął działalność polityczną jako członek Partii Wigów, a później Partii Republikańskiej. W 1858 roku został wybrany do rady miejskiej Cincinnati. Po wybuchu wojny secesyjnej wstąpił do armii, zdobywając stopień generała brygady. Po wojnie był członkiem Izby Reprezentantów oraz gubernatorem Ohio.
W 1876 roku zdobył nominację na prezydenta Partii Republikańskiej, pokonując kandydata demokratów, Samuela J. Tildena. Wyborom towarzyszyły kontrowersje związane z głosowaniem elektorskim, zakończone przyznaniem Hayesowi 185 głosów elektorskich, co umożliwiło mu objęcie urzędu.
Prezydentura
Hayes objął urząd 3 marca 1877 roku. Jego kadencja charakteryzowała się próbami reform administracyjnych i ograniczaniem wpływów politycznych. Jednym z jego pierwszych kroków było wycofanie wojsk z Południa, co doprowadziło do wzrostu dyskryminacji czarnoskórych obywateli.
W obliczu masowych strajków w 1877 roku, Hayes zdecydował się na użycie wojska, co spotkało się z krytyką. W polityce zagranicznej dążył do zapewnienia amerykańskiej kontroli nad budową kanału międzyoceanicznego, sprzeciwiając się ingerencji europejskich państw.
Hayes sprzeciwił się antychińskiej ustawie, wprowadzając nowe regulacje imigracyjne, które ograniczały napływ Chińczyków do USA.
Emerytura i życie prywatne
Po zakończeniu kadencji Hayes wycofał się z życia publicznego, angażując się w sprawy oświatowe. Zmarł 17 stycznia 1893 roku.
W 1852 roku ożenił się z Lucy Ware Webb, z którą miał siedmioro dzieci.
