Rurzyca – Charakterystyka
Rurzyca to niewielka rzeka w województwie zachodniopomorskim, stanowiąca prawy dopływ dolnej Odry. Jej długość wynosi 44,4 km, a powierzchnia zlewni to 430,7 km². W skład zlewni wchodzą:
- Użytki zielone: 9,32%
- Lesistość: 22,45%
- Grunty orne i inne: 66,84%
- Wody: 1,39%
Na terenie zlewni znajduje się Cedyński Park Krajobrazowy. Miarodajny przepływ SNQ w ujściu to 0,77 m³/s. Rzeka ma głębokość od 0,33 m do 0,78 m, a szerokość wynosi od 1,5 m do 7 m. Ujście rzeki jest sztucznie pogłębione do około 2 m głębokości i 20 m szerokości.
Rurzyca wypływa około 3 km na południowy wschód od Gogolic i uchodzi do Odry na północ od Krajnika Dolnego. Przepływa przez Trzcińsko-Zdrój, Rurkę i Chojnę, mając uregulowane koryto z wzmocnionymi brzegami. Jej przebieg jest skomplikowany, zmieniając kierunek na zachód, południe, zachód i północ. W Chojnie wpada do niej rzeka Kalica.
W skład zlewni Rurzycy wchodzi kilka dopływów:
- Lewobrzeżne: Wedelski Potok, Sarbica, Mętnica
- Prawobrzeżne: Kołbica, Rurzyczka, Spiglica oraz kanał Rurka
Nazwa Rzeki
Pierwsza wzmianka o Rurzycy pochodzi z 1235 roku i brzmi fluvium Roreke/Rurika. Pochodzenie nazwy prawdopodobnie ma słowiańskie (pomorskie) korzenie, związane z terminami rohoz i rogozina, które oznaczają matę z sitowia. Osadnicy niemieccy mogli mylnie skojarzyć te słowa z Rohr – trzcina. W kolejnych latach nazwa ewoluowała, przybierając formy Rorkam (1244), Rorekam (1271), Roricke (1345, 1464), a do 1945 roku używano Röhrike. Obecna nazwa Rurzyca została urzędowo wprowadzona w 1949 roku.
