Rudolf von Delbrück
Rudolf von Delbrück, właściwie Martin Friedrich Rudolf von Delbrück, był pruskim politykiem, urodzonym 16 kwietnia 1817 roku w Berlinie, gdzie również zmarł 1 lutego 1903 roku. Nazywany był „prawą ręką Bismarcka”.
Osiągnięcia polityczne
Delbrück odegrał kluczową rolę w wielu istotnych wydarzeniach politycznych Prus:
- W 1851 roku przyczynił się do pozyskania Hanoweru i Oldenburga dla północnego związku celnego.
- Opracował traktaty handlowe z Włochami, Francją i Belgią.
- W 1866 roku zainicjował wielki związek celny, który zjednoczył niemal wszystkie państwa późniejszej Rzeszy, co przyczyniło się do powstania Cesarstwa Niemieckiego.
Rola w wojnie francusko-pruskiej
Po wojnie francusko-pruskiej (1870-1871) Delbrück aktywnie uczestniczył w rokowaniach pokojowych w Wersalu. Ustalono wówczas ekonomiczne i finansowe klauzule traktatu frankfurckiego. W uznaniu zasług dla Niemiec otrzymał 200 000 talarów oraz objął stanowisko szefa urzędu kanclerskiego.
Konflikt z Bismarckiem
Delbrück pełnił funkcję szefa urzędu do 1876 roku, kiedy to ustąpił z powodu różnic zdań z Bismarckiem. Jako zwolennik prywatnej inicjatywy w gospodarce sprzeciwiał się państwowemu wykupowi kolei, uznając to za zbyt skomplikowane przedsięwzięcie.
Delbrück był także deputowanym do Reichstagu IV kadencji w latach 1878-1881. Jego wkład w rozwój Prus i Niemiec pozostaje znaczący w kontekście historycznym.
