Rudolf Carnap – Kluczowa Postać Pozytywizmu Logicznnego
Rudolf Carnap (18 maja 1891 – 14 września 1970) był niemieckim filozofem, logikiem i matematykiem, jednym z głównych przedstawicieli pozytywizmu logicznego i współtwórcą Koła Wiedeńskiego. Jego prace koncentrowały się na filozofii nauki, teorii prawdopodobieństwa oraz logice.
Życiorys
Początki kariery naukowej
Carnap urodził się w Ronsdorf, a po śmierci ojca przeniósł się do Barmen. Studiował na Uniwersytetach w Jenie i Fryburgu, gdzie skupił się na problemach przestrzeni w filozofii Kanta oraz koncepcjach Fregego i Russella. Jego studia przerwała I wojna światowa, podczas której służył jako oficer. Po wojnie kontynuował naukę w Berlinie pod okiem Alberta Einsteina.
W 1921 roku obronił doktorat z filozofii nauki, a jego praca nosiła tytuł Przestrzeń: Przyczynek do filozofii nauki. W tym samym czasie napisał także Abriss der Logistik oraz Logiczna budowa świata (1928).
Okres działalności w Kole Wiedeńskim
Carnap dołączył do Koła Wiedeńskiego, gdzie redagował czasopismo Erkenntnis. Jako członek tej grupy opublikował manifest filozoficzny Wissenschaftliche Weltauffassung: Der Wiener Kreis. W swoich pracach, takich jak Pseudoproblemy filozofii, podważał metafizykę i promował logiczną analizę języka nauki.
W 1930 roku poznał Alfreda Tarskiego, co zaowocowało dalszymi badaniami nad teorią modeli i semantyką. W 1931 roku został profesorem na Uniwersytecie w Pradze.
Emigracja do USA
W obliczu rosnącego zagrożenia ze strony nazizmu, Carnap emigrował do Stanów Zjednoczonych w 1935 roku. Pracował głównie na Uniwersytecie w Chicago, a jego kariera obejmowała również Harvard oraz Instytut Badań Zaawansowanych w Princeton. W 1941 roku uzyskał amerykańskie obywatelstwo.
Ostatnie lata spędził na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, kontynuując swoje badania i działalność naukową.