„`html
Rudnik – charakterystyka miejscowości
Rudnik to wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Będków. W latach 1975–1998 miejscowość ta znajdowała się w województwie piotrkowskim.
Historia
Rudnik jest wzmiankowany już w XIV wieku. W 1399 roku odnotowano Tworzysława z Rudnika, a w 1416 roku Stanisław z Rudnika przekazał wieś jednemu ze swoich synów, Szymonowi. W XV wieku Rudniccy należeli do drobnej szlachty, posiadając udziały w Rudniku i Ceniawach.
Do 1521 roku Rudnik był częścią parafii Rosocha, a następnie przeszedł do nowo utworzonej parafii Będków. W 1576 roku wieś była własnością Stanisława Rudnickiego i obejmowała 6 ½ łana, 2 zagrody oraz karczmę.
Od 1877 roku właścicielem Rudnika był Władysław Józef Karol Korzybski, arystokrata, który był także pracownikiem rosyjskiego Ministerstwa Komunikacji. W 1887 roku majątek obejmował 30 włók ziemi, z czego 400 mórg stanowiła ziemia orna.
Korzybscy wprowadzili innowacje w melioracji, co zostało opisane w ich publikacjach z 1887 i 1899 roku. W 1888 roku wieś liczyła 8 domów i 71 mieszkańców, a folwark 4 domy i 50 mieszkańców.
W 1939 roku majątek zmniejszył się do 170 ha. Kostrzeńscy, którzy gospodarowali w Rudniku do 1945 roku, zostali wywłaszczeni z ziemi, przenosząc się do Piotrkowa. Jan Kostrzeński zmarł w 1952 roku, a Maria zamieszkała u córki w Warszawie.
Obiekty zabytkowe
- Park dworski, nr rej.: 316 z 31.08.1983 i 30.12.1993
Przypisy
- Kategoria: Będków (gmina)
- Kategoria: Wsze szlacheckie I Rzeczypospolitej (województwo łęczyckie)
„`
