Ruch Rastafari
Ruch Rastafari to synkretyczny, mesjanistyczny ruch religijny, który powstał w latach 30. XX wieku na Jamajce, inspirowany ideami Marcusa Garveya. Rastafarianie wierzą w Jah jako Boga, który objawił się w cesarzu Etiopii, Haile Selassie I, uznawanym za Zwycięskiego Lwa Plemienia Judy.
Nazwa i charakterystyka
Nazwa „Rastafari” pochodzi od imienia chrzestnego Haile Selassie, Ras Tafari. Ruch ten opiera się na chrześcijaństwie, afrykańskich wierzeniach animistycznych oraz naukach Selassie, który nawoływał do równości rasowej. Rastafarianie odrzucają termin „rastafarianizm”, uważając go za dzielący. Wierzą, że są potomkami biblijnego króla Dawida, a ich celem jest powrót do Afryki.
Historia i rozwój
Źródłem ruchu są kazania Marcusa Garveya, który promował idee panafrykanizmu. Po koronacji Selassie w 1930 roku, Garvey uznał go za mesjasza. Ruch zyskał popularność wśród czarnoskórych robotników w USA i Europie, szczególnie dzięki muzyce reggae reprezentowanej przez Boba Marleya w latach 70. XX wieku.
Wierzenia i praktyki
- Rastafarianie wierzą, że Haile Selassie poprowadzi ludzkość do Ziemi Obiecanej, gdzie zniknie rasizm.
- Noszenie dredów symbolizuje powrót do natury i nieustraszoność.
- Rytualne palenie marihuany, nazywane „świętym zielem”, traktowane jest jako sposób na oczyszczenie umysłu i zbliżenie do Jah.
Ceremonie i święta
Rastafarianie organizują ceremonie, takie jak dyskusje w kręgu, gdzie palą marihuanę i rozmawiają o sprawach duchowych. Ważne święta to:
- 23 lipca – Urodziny Haile Selassie I
- 2 listopada – Koronacja Haile Selassie I
Okres po śmierci cesarza i współczesność
Po śmierci Haile Selassie w 1975 roku, nastąpiło podzielenie wśród rastafarian. Niektórzy wierzą, że cesarz wróci, podczas gdy inni uważają, że przebywa w niebie. Ruch nie jest scentralizowany, a wielu rastafarian traktuje go jako „drogę życia”. Istnieją różne odłamy, takie jak Nyahbinghi i 12 Plemion Izraela, które różnią się podejściem do tradycji i praktyk.
Zakończenie
Ruch Rastafari, chociaż zróżnicowany i niejednorodny, pozostaje silnym symbolem walki o równość i tożsamość kulturową, wpływając na muzykę, sztukę i społeczność czarnoskórych na całym świecie.