RS-12M1 Topol-M
RS-12M1 Topol-M (oznaczenie NATO: SS-27 „Sickle B”) to rosyjski międzykontynentalny pocisk balistyczny (ICBM) klasy ziemia-ziemia, charakteryzujący się trzystopniowym napędem na paliwo stałe. Jest to ulepszona wersja pocisku RT-2PM Topol, zdolna do przenoszenia trzech głowic jądrowych typu MIRV.
Historia i rozwój
Prace nad Topol-M rozpoczęły się pod koniec lat 80. XX wieku w odpowiedzi na amerykańską Inicjatywę Obrony Strategicznej. Głównym projektantem rakiety był Jurij Solomonow. Topol-M zyskał reputację jednego z najbardziej precyzyjnych rosyjskich pocisków ICBM, z celnością wynoszącą od 200 m do 350 m (w zależności od źródeł).
Specyfikacje techniczne
- Masa startowa: 47 ton
- Długość: 22,7 m
- Średnica: 1,9 m
- Prędkość: 7320 m/s
- Zasięg: 10 000 km
Wersja przeznaczona do silosów to RS-12M2, natomiast wersja mobilna oznaczona jest jako RS-12M1 i jest montowana na szesnastokołowej wyrzutni TEL MZKT-79921.
Stan posiadania i planowanie
Do stycznia 2008 roku Rosja dysponowała 48 pociskami Topol-M w silosach oraz 6 na platformach mobilnych. Planowano zakup kolejnych 69 pocisków do 2015 roku. Nowe jednostki zaczęły wchodzić do służby od 2008 roku, a ostatnie rakiety zostały wprowadzone w 2012 roku.
Żywotność i przyszłość
Początkowy okres żywotności pocisków wynosił 15-20 lat, jednak dzięki pracom badawczo-rozwojowym został przedłużony do 23 lat, z perspektywą dalszego wydłużenia. Pociski Topol-M mają pozostać w służbie do 2040 roku.
Jednostki operujące
- 27 Gwardyjska Witebska Armia Rakietowa
- 60 Tamańska Dywizja Rakietowa w Tatishchevo (60 silosów Topol-M)
- 54 Gwardyjska Dywizja Rakietowa w Teykowie (18 mobilnych Topol-M)
Podsumowanie
RS-12M1 Topol-M to kluczowy element rosyjskiego arsenału strategicznego, łączący nowoczesne technologie z wysoką precyzją i długim okresem użytkowania.
