Roztoki
Roztoki (niem. Schönfeld) to wieś położona w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie. W 2011 roku liczba ludności wynosiła 439 mieszkańców.
Położenie
Wieś znajduje się na północ od Międzylesia, na skraju Wysoczyzny Międzylesia, na wysokości około 390–425 m n.p.m. Przecina ją droga krajowa nr 33, prowadząca w kierunku Czech.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 Roztoki były częścią województwa wałbrzyskiego.
Historia
Roztoki zostały po raz pierwszy wspomniane w 1358 roku jako część posiadłości Zamku Szczerba, a już wtedy istniał we wsi kościół. W czasie wojen husyckich miejscowość ucierpiała, a w XVII wieku przeszła w ręce rodziny Tschirnhausów. W 1643 roku wieś została złupiona przez wojska szwedzkie. W 1840 roku w Roztokach znajdowało się 92 budynki, w tym kościół, dwór, szkoła oraz młyny wodne. W 1853 roku uruchomiono tkalnię mechaniczną, a w 1875 roku zbudowano przystanek kolejowy, co uczyniło wieś punktem wypadowym dla turystów w Masyw Śnieżnika i Góry Bystrzyckie. Po 1945 roku wieś zachowała swój charakter, a tkalnia przekształciła się w ośrodek kolonijny.
Zabytki
W Roztokach znajdują się następujące obiekty wpisane do wojewódzkiego rejestru zabytków:
- Kościół parafialny pw. św. Marcina z 1722 roku, z wieżą z 1772 roku.
- Plebania z 1794 roku.
- Dwór (obecnie dom nr 16) z 1569 roku, przebudowany w XIX i XX wieku.
- Obora z początku XIX wieku.
Dodatkowo, znajduje się figura św. Jana Nepomucena pochodząca z XVIII wieku.
Zbiornik
W Roztokach zlokalizowany jest zbiornik przeciwpowodziowy na potoku Goworówka.