Rozmowy w Magdalence
Rozmowy w Magdalence to seria spotkań władz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z przedstawicielami NSZZ „Solidarność”, które rozpoczęły się 16 września 1988 roku w ośrodku konferencyjnym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Magdalence, nieopodal Warszawy. Wcześniej, do 15 września, rozmowy miały miejsce w willi „Zawrat” w Warszawie.
Cele i kontekst
Głównym celem tych spotkań było przygotowanie obrad Okrągłego Stołu. Jednakże w wyniku nieporozumień w obozie władzy, rozmowy zostały przerwane. Na początku 1989 roku w Partii Zjednoczenia Pracy (PZPR) umocniła się grupa reformatorów, co doprowadziło do wznowienia rozmów.
Uczestnicy spotkań
W spotkaniach uczestniczyli przedstawiciele obu stron, na czoło wysuwając się kluczowe postacie:
- Strona rządowa:
- gen. Czesław Kiszczak
- Stanisław Ciosek
- Artur Bodnar
- Jan Janowski
- Jan Jarliński
- Mieczysław Krajewski
- Harald Matuszewski
- Jerzy Ozdowski
- Romuald Sosnowski
- Bolesław Strużek
- Jan Szczepański
- Tadeusz Szymanek
- Stanisław Wiśniewski
- Andrzej Gdula
- Bogdan Królewski
- Janusz Reykowski
- Aleksander Kwaśniewski
- Ireneusz Sekuła
- Jerzy Uziębło
- Władysław Baka
- Jan Błuszkowski
- Leszek Grzybowski
- Strona opozycji solidarnościowej:
- Lech Wałęsa
- Andrzej Stelmachowski
- Władysław Frasyniuk
- Lech Kaczyński
- Władysław Liwak
- Tadeusz Mazowiecki
- Jacek Merkel
- Alojzy Pietrzyk
- Edward Radziewicz
- Bronisław Geremek
- Mieczysław Gil
- Witold Trzeciakowski
- Adam Michnik
- Zbigniew Bujak
- Jacek Kuroń
- Andrzej Wielowieyski
- Ryszard Bugaj
Dodatkowo w spotkaniach brali udział przedstawiciele Kościoła katolickiego, w tym ks. Alojzy Orszulik, abp Bronisław Dąbrowski i bp Tadeusz Gocłowski.
Rozmowy w Magdalence były kluczowym etapem w procesie transformacji politycznej w Polsce, a ich efekty miały znaczący wpływ na dalszy rozwój wydarzeń w kraju.