Równowaga rynkowa w mikroekonomii
Równowaga rynkowa to kluczowe pojęcie w mikroekonomii, odnoszące się do sytuacji na konkurencyjnym rynku, w której krzywa popytu przecina krzywą podaży. W tym momencie ustalana jest cena oraz wielkość transakcji, które są zgodne z równowagą. Oznacza to, że wielkość popytu jest równa wielkości podaży.
Nadwyżka podaży i niedobór popytu
W przypadku, gdy cena przekracza poziom równowagi (P1), na rynku występuje nadwyżka podaży. W takiej sytuacji, aby przywrócić równowagę, cena musi zostać obniżona. Obniżenie ceny prowadzi do:
- wzrostu wielkości popytu,
- zmniejszenia wielkości podaży.
W efekcie, wielkości popytu i podaży zrównują się.
Natomiast, gdy cena jest niższa niż cena równowagi (P2), na rynku występuje niedobór produktu. W tym przypadku, aby osiągnąć równowagę, należy podnieść cenę, co prowadzi do:
- zmniejszenia wielkości popytu,
- wzrostu wielkości podaży.
Stabilność równowagi rynkowej
Równowaga rynkowa jest stabilna, ponieważ uczestnicy rynku nie mają motywacji do handlu po cenach innych niż cena równowagi. Wyróżniamy dwa rodzaje równowagi:
- równowaga cząstkowa – odnosi się do pojedynczego rynku,
- równowaga ogólna – występuje, gdy wszystkie rynki są jednocześnie oczyszczone.
W ten sposób równowaga rynkowa tworzy fundamenty dla funkcjonowania rynku i podejmowania decyzji przez uczestników ekonomicznych.
