Równina Wkrzańska
Równina Wkrzańska, znana również jako Równina Policka, to mezoregion fizycznogeograficzny Pobrzeża Szczecińskiego, zlokalizowany na zachód od ujścia Odry do Zalewu Szczecińskiego i na północ od Wzniesień Szczecińskich.
Warunki przyrodnicze
Obszar ten jest uformowany z materiałów stożka napływowego Odry, powstałych pod koniec plejstocenu. Równina ma kilka tarasów o wysokości od 3 do 19 m n.p.m. Najwyższy taras jest w większości pokryty lasami sosnowymi z domieszką buka i dębu, tworząc Puszczę Wkrzańską. W regionie występują również torfowiska.
Na południowym skraju równiny, w pobliżu wsi Tanowo, znajdują się Komorze Góry. Równina jest przepływana przez rzeki Gunica i Karpina. Główne miejscowości to Police oraz Nowe Warpno, a największa wieś to Trzebież. Ważnym elementem przyrodniczym jest jezioro Świdwie, które znajduje się w granicach rezerwatu przyrody o tej samej nazwie.
Historia
Południowo-wschodnia część Równiny Wkrzańskiej była częścią Enklawy Polickiej.
Turystyka
Równina Wkrzańska jest popularnym miejscem wycieczek dla mieszkańców Szczecina. Do najważniejszych atrakcji turystycznych należą:
- miasto Police z zabytkami w Starym Mieście i dzielnicy Jasienica,
- miasto Nowe Warpno,
- wieś Trzebież,
- wieś Stolec,
- Rezerwat przyrody Świdwie,
- pomnik ofiar faszyzmu w Trzeszczynie,
- XVII-wieczny kościół w Tatyni,
- barokowy kościół z 1787 r. w Niekłończycy,
- kąpieliska w Nowym Warpnie i Trzebieży.
