Równania Blocha
Równania Blocha to fenomenologiczne formuły, które opisują ruch magnetyzacji w polu magnetycznym, uwzględniając procesy relaksacji. Zostały sformułowane przez Felixa Blocha i stanowią kluczowe narzędzie w badaniach dotyczących magnetyzmu.
Opis Równań
Równania te składają się z trzech głównych elementów, które opisują dynamikę magnetyzacji:
- – opisuje precesję i relaksację w kierunku osi z.
- – dotyczy ruchu w płaszczyźnie xy, uwzględniając relaksację.
- – podobnie jak powyżej, opisuje zmiany w kierunku y.
W powyższych równaniach:
- – magnetyzacja
- – indukcja pola magnetycznego
- – stosunek żyromagnetyczny
- – czas relaksacji spin-sieć
- – czas relaksacji spin-spin
Czasy relaksacji
Czas , znany jako czas relaksacji podłużnej, opisuje powrót magnetyzacji w kierunku osi z. Natomiast czas , czyli czas relaksacji poprzecznej, określa zanik magnetyzacji w płaszczyźnie xy.
Zastosowania
Równania Blocha mają szerokie zastosowanie w badaniach opartych na rezonansie magnetycznym, w tym:
- Jądrowy rezonans magnetyczny (NMR)
- Elektronowy rezonans paramagnetyczny (EPR)
Równania Blocha są zatem fundamentalnym narzędziem w fizyce magnetyzmu i mają kluczowe znaczenie w wielu technikach analitycznych.
Bibliografia
- Magnetyzm
- Rezonans magnetyczny