Rośliny telomowe
Rośliny telomowe, znane również jako rośliny wyższe lub lądowe (Telomophyta, Embryophyta), to grupa roślin, która wyewoluowała z zielenic w erze paleozoicznej. Ich powstanie datowane jest na około 515 milionów lat temu. Rośliny telomowe tworzą klad z zielenicami, a ich charakterystyka obejmuje przystosowanie do życia na lądzie oraz złożoną budowę tkankową.
Charakterystyka
Rośliny telomowe wyróżniają się następującymi cechami:
- Przystosowanie do życia w warunkach lądowych
- Obecność tkanek i wysoka organizacja tkankowa
- Dominacja sporofitu w cyklu życiowym (z wyjątkiem mszaków)
- Budowa osiowa, składająca się z części pędowej i korzeniowej
- Photosynteza jako główny sposób pozyskiwania energii
Systematyka
Rośliny telomowe są klasyfikowane w różny sposób, najczęściej jako:
- Podkrólestwo w systemie Takhtajana
- Klasa Embryophyceae w obrębie gromady ramienicowych (Charophyta)
Podzielone są na cztery główne linie rozwojowe: glewiki, wątrobowce, mchy oraz rośliny naczyniowe. W przeszłości dzielono je na rośliny zarodnikowe i nasienne.
Pochodzenie
Rośliny telomowe powstały z zielenic, a ich najstarsze znane skamieniałości datowane są na 430 milionów lat temu. Wczesne rośliny lądowe miały sporofit, który był zależny od gametofitu. Z czasem, w sylurze i dewonie, rośliny te zaczęły lepiej adaptować się do warunków lądowych, co prowadziło do powstania roślin naczyniowych z dominującym sporofitem.
Podsumowanie
Rośliny telomowe stanowią kluczowy element ekosystemów lądowych, a ich ewolucja i różnorodność odgrywają istotną rolę w historii roślinności. Współczesne klasyfikacje i badania nad ich pochodzeniem nadal się rozwijają.
