„`html
Ropica Górna
Ropica Górna (łemkowski: Ропиця Руска) to wieś w Polsce, znajdująca się w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa.
Historia
Wieś została przeniesiona z prawa polskiego na niemieckie przez króla Kazimierza Wielkiego w 1342 roku. Jako wieś królewska, Ropica należała do starostwa bieckiego. W XVI wieku przeszła na prawo wołoskie. W 1629 roku wieś liczyła 8 łanów, a na jej terenie funkcjonowały tartak i młyn. Pod koniec XIX wieku Ropica miała ponad 700 mieszkańców, głównie unitów, oraz odkryto złoża ropy naftowej. W 1875 roku działały tutaj 74 szyby naftowe, a wydobycie wynosiło ponad 200 ton rocznie. Po II wojnie światowej wydobycie kontynuowano, ale nie przekroczyło kilkuset ton rocznie.
W 1948 roku zmieniono nazwę wsi z Ropicy Ruskiej na Ropicę Sękowską, a w 1949 roku na Ropicę Górną. Próby przywrócenia historycznej nazwy w latach 90. XX wieku nie powiodły się z powodu sprzeciwu mieszkańców. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Integralne części miejscowości to Dragaszów i Kraczonka.
Zabytki
W Ropicy Górnej znajdują się obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego:
- Cmentarz wojenny nr 67 z I wojny światowej
- Cmentarz wojenny nr 68 z I wojny światowej
- Cmentarz wojenny nr 77 z I wojny światowej
- Cmentarz wojenny nr 78 z I wojny światowej
- Cerkiew św. Michała Archanioła – wybudowana w 1819 roku, obecnie filialny kościół rzymskokatolicki. Cechuje się trójdzielną konstrukcją zrębową i XVIII-wiecznym ikonostasem w stylu rokokowym.
Szlaki turystyczne
- Szlak cmentarny od szosy Gorlice – Konieczna do cmentarza nr 77
„`
