Roots Reggae
Roots reggae, znane również jako korzenne reggae, to kluczowy nurt muzyki reggae, który powstał na początku lat 70. XX wieku w Kingston na Jamajce. Charakteryzuje się duchowymi przesłaniami rastafariańskimi oraz tematyką społeczną, skupiającą się na niesprawiedliwości społecznej i rasowej. Utwory tego gatunku są zazwyczaj utrzymane w patetycznym nastroju z pulsującą linią basu oraz akcentowanym skankiem gitarowym, przy zachowaniu instrumentalnego minimalizmu.
Historia
Powstanie roots reggae związane jest z wizytą cesarza Etiopii Haile Selassiego na Jamajce, która wzmocniła pozycję społeczności rastafariańskiej. W obliczu pogarszającej się sytuacji ekonomicznej, muzyka ta zaczęła zastępować wcześniejsze, bardziej beztroskie utwory. Wśród pionierów tego gatunku znaleźli się artyści tacy jak Burning Spear i Ijahman Levi, którzy przełamali opór producentów i zaczęli tworzyć bardziej zaangażowane utwory.
W drugiej połowie lat 70. roots reggae osiągnęło szczyt popularności, z wykonawcami takimi jak Bob Marley & The Wailers oraz Black Uhuru. Po śmierci Marleya w 1981 roku, gatunek stracił na znaczeniu na rzecz dancehallu. Jednak lata 90. przyniosły renesans roots reggae, z nowymi artystami odkrywającymi przesłania Rastafari, znanymi jako modern roots reggae.
Charakterystyczne zwroty
- Babylon – alegoria zła, często utożsamiana z kapitalizmem.
- H.I.M. – His Imperial Majesty, odnoszący się do Haile Selassie I.
- I&I – podkreślenie duchowej jedności z Bogiem.
- Jah – Bóg, wywodzący się z biblijnego imienia Jahwe.
- Lion of Judah – symbol siły i nieustraszoności.
Najważniejsi przedstawiciele
Wokaliści
- Bob Marley
- Burning Spear
- Peter Tosh
- Denis Brown
- Alpha Blondy
Zespoły
- Black Uhuru
- Culture
- The Wailers
- Inner Circle
- Steel Pulse
Podsumowanie
Roots reggae to wpływowy nurt muzyczny, który odzwierciedla walkę o sprawiedliwość społeczną i duchowość rastafariańską. W ciągu swojej historii przekształcał się, zyskując różnorodne formy i interpretacje, ale zawsze pozostawał wierny swoim korzeniom.