„`html
Roman Marek Hauser
Roman Marek Hauser, urodzony 8 października 1949 roku w Poznaniu, to polski prawnik, sędzia i nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych. Pełnił funkcję prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w latach 1992–2004 oraz 2010–2015, a także przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa w latach 2014–2015.
Życiorys
Hauser ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1973 roku. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę na macierzystym wydziale, gdzie awansował na stanowisko profesora nadzwyczajnego w 1991 roku. W latach 1990–1992 pełnił funkcję prorektora UAM. Uzyskał tytuł profesora nauk prawnych w 2009 roku.
Jako sędzia orzekał w Ośrodku Zamiejscowym Naczelnego Sądu Administracyjnego w Poznaniu od 1991 roku. W 2010 roku został ponownie powołany na prezesa NSA. Współtworzył reformę sądownictwa administracyjnego, wprowadzając dwuinstancyjny model postępowania.
W 2014 roku objął stanowisko przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa. W 2015 roku został wybrany na sędziego Trybunału Konstytucyjnego, jednak nie złożył ślubowania z powodu braku inicjatywy ze strony prezydenta. W 2016 roku został dyrektorem Biura Orzecznictwa NSA.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2004)
- Order Zasługi Republiki Włoskiej II klasy (2000)
- Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka” (2022)
- Doctor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2014)
- Medal „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości – Bene Merentibus Iustitiae” (2015)
Wybrane publikacje
- Podporządkowanie poziome w systemie rad narodowych i terenowych organów administracji (1981)
- Ochrona obywatela w postępowaniu egzekucyjnym w administracji (1988)
- Egzekucja administracyjna. Komentarz do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (1992)
- Kodeks postępowania administracyjnego: komentarz (2014)
Podsumowanie
Roman Hauser to wybitny przedstawiciel polskiego wymiaru sprawiedliwości, który przez wiele lat pełnił kluczowe funkcje w sądownictwie administracyjnym oraz w środowisku akademickim. Jego wkład w reformę sądownictwa oraz liczne publikacje naukowe stanowią istotny element polskiej prawoznawstwa.
„`
