Rolls-Royce Merlin
Rolls-Royce Merlin to 12-cylindrowy silnik tłokowy o układzie V12, zaprojektowany przez firmę Rolls-Royce i produkowany w czasie II wojny światowej. Uznawany za jeden z najlepszych silników lotniczych tamtej epoki, był wykorzystywany w wielu samolotach wojskowych.
Początki i rozwój
Silnik, znany początkowo jako PV-12, został wybrany do napędu bombowca Fairey Battle w 1936 roku. Jego możliwości przyciągnęły uwagę brytyjskiego Ministerstwa Lotniczego, które poszukiwało silnika zdolnego do osiągania prędkości 300 mil na godzinę. PV-12 był jedynym silnikiem zdolnym spełnić te wymagania w samolotach takich jak Hawker Hurricane i Supermarine Spitfire.
Seryjna produkcja silników Merlin rozpoczęła się w 1938 roku. Mimo początkowych problemów z niezawodnością, firma wdrożyła innowacyjny program kontroli jakości, co pozwoliło na poprawę wydajności silników. Nazwa „Merlin” nie pochodzi od czarnoksiężnika, lecz od drzemlika, ptaka drapieżnego.
Wersje i osiągi
W trakcie wojny rozwijano kolejne modele Merlina, zwiększając moc silnika poprzez wykorzystanie wyżej oktanowego paliwa. Oto kluczowe wersje:
- Wersja początkowa: 1000 KM (750 kW) przy 87-oktanowym paliwie.
- Wersja XX: 1300 KM (970 kW) przy 100-oktanowym paliwie.
- Wersja 130/131: 2070 KM (1544 kW) pod koniec wojny.
Od 1943 roku silniki Merlin produkowano na licencji w USA jako V-1650. Okazały się one bardziej wydajne i precyzyjne niż ich pierwowzór, co zaskoczyło inżynierów Rolls-Royce’a.
Zastosowanie w samolotach
Silnik Merlin był używany w wielu samolotach, w tym:
- Fairey Battle
- Hawker Hurricane
- Supermarine Spitfire
- Avro Lancaster
- de Havilland Mosquito
Najwięcej silników Merlin zainstalowano w bombowcach Avro Lancaster, a Spitfire jest najczęściej kojarzony z tym silnikiem.
Podsumowanie
Rolls-Royce Merlin był kluczowym elementem w historii lotnictwa wojskowego, dostarczając niezawodną moc dla wielu znakomitych samolotów. Jego rozwój i produkcja znacznie wpłynęły na przebieg II wojny światowej oraz późniejsze konstrukcje lotnicze.
