Rodion Jakowlewicz Malinowski
Rodion Jakowlewicz Malinowski (1898–1967) był radzieckim dowódcą wojskowym, marszałkiem Związku Radzieckiego oraz ministrem obrony ZSRR. Urodził się w Odessie, a zmarł w Moskwie. W czasie swojej kariery dwukrotnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
Życiorys
Malinowski ukończył szkołę parafialną w 1911 roku, a w 1914 roku wstąpił jako ochotnik do Armii Imperium Rosyjskiego, biorąc udział w I wojnie światowej. Po wojnie, w 1919 roku, wstąpił do Armii Czerwonej, gdzie walczył w wojnie domowej w Rosji. W 1930 roku ukończył Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego.
W czasie II wojny światowej Malinowski dowodził różnymi jednostkami, w tym 2 Gwardyjską Armią podczas bitwy stalingradzkiej. Po wojnie był dowódcą Frontu Zabajkalskiego i głównodowodzącym wojskami Dalekiego Wschodu. Od 1957 do 1967 roku pełnił funkcję ministra obrony ZSRR.
Jego prochy zostały złożone pod murem Kremla na Placu Czerwonym w Moskwie. Malinowski był także autorem książki autobiograficznej „Sołdaty Rossiji” oraz redaktorem publikacji wojskowo-historycznych.
Awanse
- Generał major – 4 czerwca 1940
- Generał porucznik – 9 listopada 1941
- Generał pułkownik – 12 lutego 1943
- Generał armii – 28 kwietnia 1943
- Marszałek Związku Radzieckiego – 10 września 1944
Ordery i odznaczenia
- Medal Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego – dwukrotnie
- Order „Zwycięstwo”
- Order Lenina – pięciokrotnie
- Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
- Order Suworowa I klasy – dwukrotnie
- Medal „Za obronę Stalingradu”
- Medal „Za zwycięstwo nad Japonią”
- Wielka Komandorska Legia Zasługi (USA)
- Order Zasługi Republiki Węgierskiej I klasy
- Honorowe obywatelstwo Wrocławia
Podsumowanie
Rodion Malinowski był wpływowym dowódcą w historii ZSRR, który odegrał kluczową rolę w wielu konfliktach zbrojnych. Jego osiągnięcia wojskowe i polityczne przyniosły mu wysokie odznaczenia i uznanie, zarówno w kraju, jak i za granicą.
