Rocznik – Definicja i Historia
Rocznik to czasopismo, które ukazuje się raz w roku. Zazwyczaj jest to publikacja naukowa, która podlega systemowi obiektywnych recenzji. Roczniki mogą również publikować twórczość literacką, taką jak poezja, opowiadania czy eseje. Charakteryzują się większą objętością w porównaniu do miesięczników.
Pojęcie w Polskim Nazewnictwie
Nazwa „rocznik” w polskim nazewnictwie periodyków pojawiła się pod koniec XVIII wieku. Przykładami są:
- „Roczniki Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk” (1802–1830)
- „Rocznik Towarzystwa Dramatycznego” (Poznań, 1816)
Termin ten zastąpił łacińskie „annales”, które odnosiło się do średniowiecznych kronik. „Roczniki” często występują w tytułach różnych publikacji, nie tylko tych wydawanych raz w roku. Przykłady to:
- „Roczniki Krytyki Literackiej” (1842–1843)
- „Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego” (od 1969, kwartalnik)
Popularność Wydawnictw Rocznikowych
W przeszłości roczniki były również popularne w formie kalendarzy. Były to cykliczne wydania, które dostarczały informacji na temat wydarzeń w danym roku.
Podsumowanie
Rocznik to istotny gatunek periodyku, który ma długą historię w polskiej literaturze i nauce. Jego znaczenie w publikacji zarówno badań naukowych, jak i twórczości literackiej, czyni go ważnym elementem polskiego krajobrazu wydawniczego.
