Rocco Buttiglione
Rocco Buttiglione (ur. 6 czerwca 1948 w Gallipoli) to włoski polityk, nauczyciel akademicki oraz były minister do spraw europejskich. Jego kariera polityczna obejmuje wiele lat pracy w parlamencie, zarówno krajowym, jak i europejskim.
Wykształcenie i kariera akademicka
Buttiglione studiował prawo w Turynie i Rzymie, a następnie zajął się działalnością naukową. Był profesorem nauk politycznych na Libera Università degli Studi San Pio V w Rzymie oraz rektorem Międzynarodowej Akademii Filozofii w Liechtensteinie. Po powrocie do Włoch objął kierownictwo katedry filozofii na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.
Działalność polityczna
Polityczną karierę rozpoczął w Chrześcijańskiej Demokracji. Po upadku tej partii w wyniku afery Tangentopoli, Buttiglione był jednym z założycieli Włoskiej Partii Ludowej. Po odejściu z PPI w 1995 roku, stanął na czele Zjednoczonych Chrześcijańskich Demokratów. W latach 1994–2006 zasiadał w Izbie Deputowanych, a w latach 1999–2001 w Parlamencie Europejskim.
W latach 2001–2005 pełnił funkcję ministra do spraw europejskich w rządzie Silvia Berlusconiego. W 2004 roku był kandydatem na członka Komisji Europejskiej, jednak jego konserwatywne poglądy spotkały się z krytyką, co doprowadziło do rezygnacji z ubiegania się o to stanowisko. W 2005 roku objął urząd ministra kultury, który sprawował do 2006 roku.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Honorowe obywatelstwo Lublina (2005)
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)
- Doktor honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (1994)
Publikacje
- Dialettica e nostalgia (1978)
- La crisi dell’economia marxista (1979)
- Il pensiero di Karol Wojtyla (1982)
- Ethik der Leistung (1988, współautor)
- La crisi della morale (1991)
- Karol Wojtyla: The Thought of the Man Who Became Pope John Paul II (1997)
Niektóre z jego prac zostały przetłumaczone na język polski, w tym Chrześcijanie a demokracja oraz Etyka w kryzysie.
Podsumowanie
Rocco Buttiglione to wpływowy włoski polityk i akademik, który odegrał znaczącą rolę w historii politycznej Włoch oraz w instytucjach europejskich. Jego kariera jest świadectwem zaangażowania w kwestie europejskie oraz obrony wartości chrześcijańskich.
