Robert I de Bruce
Robert I, znany także jako Robert VIII de Bruce, urodził się 11 lipca 1274 roku i zmarł 7 czerwca 1329 roku. Był królem Szkocji w latach 1306–1329 i jest pamiętany jako „Waleczne Serce” (ang. Braveheart), chociaż ten przydomek często mylony jest z Williamem Wallace’em.
Życiorys
Robert był najstarszym synem Roberta de Bruce’a, 8. lorda Annandale, i Marjorie z Carrick. Jego rodzina miała korzenie zarówno normańskie, jak i celtyckie. W 1296 roku podpisał Szmatławy rejestr, uznając rządy angielskie. Po podbiciu Szkocji przez Anglię, Robert początkowo nie wsparł powstania lidera szkockiego, Williama Wallace’a, a nawet prowadził podwójną grę.
W 1306 roku Robert koronował się na króla Szkocji po zabiciu swojego rywala, Johna Comyna, co doprowadziło do jego ekskomuniki. Po serii porażek na początku swojej panowania, spędził czas na wygnaniu, gdzie zainspirowała go legenda o pająku, co skłoniło go do powrotu do walki przeciwko Anglikom.
W 1307 roku rozpoczął nową ofensywę, odnosząc szereg zwycięstw, w tym bitwy pod Glen Troll i Loudon Hill. Do 1309 roku kontrolował większość Szkocji. W 1314 roku odniósł wielkie zwycięstwo pod Bannockburn, co zakończyło panowanie angielskie w Szkocji.
Niepodległość Szkocji
Po sukcesie w bitwie pod Bannockburn Robert I kontynuował walkę o niepodległość Szkocji, wspierając powstańców irlandzkich. W 1320 roku opracowano Deklarację z Arbroath, a w 1328 roku Robert uzyskał formalne uznanie swojej pozycji jako króla przez papieża Jan XXII oraz króla Anglii, Edwarda III.
Ostateczne rokowania pokojowe z Anglią w 1328 roku przyniosły formalne uznanie niepodległości Szkocji, jednak Szkoci zobowiązali się do wypłaty 20 tysięcy funtów szterlingów na rzecz Anglii.
Rodzina
Robert I ożenił się dwukrotnie. Jego pierwsza żona, Izabela of Mar, zmarła w 1296 roku, a ich córką była Marjorie Bruce, matka Roberta II. Po raz drugi ożenił się z Elżbietą de Burgh, z którą miał czworo dzieci, w tym syna Dawida, przyszłego króla. Robert miał również dzieci nieślubne z różnych związków.
Robert I zmarł 7 czerwca 1329 roku w zamku Cardross i został pochowany w kościele w Dunfermline. Jego serce spoczywa w opactwie w Melrose.
Podsumowanie
Robert I de Bruce był kluczową postacią w historii Szkocji, prowadząc walkę o niepodległość i uzyskując formalne uznanie swojej władzy. Jego panowanie zapisało się na kartach historii jako czas walki i triumfu narodu szkockiego.
