Robert Coleman Richardson
Robert Coleman Richardson (ur. 26 czerwca 1937 w Waszyngtonie, zm. 19 lutego 2013 w Ithaca) był amerykańskim fizykiem, który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki w 1996 roku za odkrycie nadciekłości w izotopie helu-3. Od 1975 roku pracował jako profesor na Uniwersytecie Cornella w Ithace.
Badania i Osiągnięcia
Richardson prowadził badania w dziedzinie niskich temperatur. Wspólnie z Davidem M. Lee skonstruował urządzenie chłodzące, które mogło osiągać temperatury bliskie zera bezwzględnego. W 1972 roku, podczas badań dotyczących magnetycznych właściwości helu-3, zaobserwowali oni zjawisko, które zidentyfikowali jako nadciekłość, charakteryzującą się bliską zeru lepkością, co pozwala na swobodny przepływ helu.
Publikacje
Richardson był autorem ponad 95 artykułów naukowych oraz książek, w tym:
- Experimental Techniques in Condensed Matter Physics at Low Temperatures (1988, wspólnie z Eric N. Smithem i studentami Uniwersytetu Cornella)
- College Physics (2004, wspólnie z Alanem Giambattistą i Betty Richardson)
Uhonorowanie
W 1996 roku Richardson otrzymał Nagrodę Nobla, którą podzielił z Davidem M. Lee i Douglasem D. Osheroffem za swoje znaczące odkrycia w dziedzinie nadciekłości. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym National Academy of Sciences oraz American Physical Society, gdzie pełnił różne funkcje kierownicze i otrzymał liczne nagrody.
Podsumowanie
Robert C. Richardson był wybitnym fizykiem, którego prace miały istotny wpływ na rozwój nauki o niskich temperaturach i nadciekłości. Jego osiągnięcia, zarówno w badaniach, jak i publikacjach, umocniły jego pozycję w świecie nauki.
