Rezystancja
Rezystancja, znana również jako opór elektryczny, jest wielkością opisującą zależność między napięciem a natężeniem prądu elektrycznego w obwodach. Oznaczana symbolem , jej jednostką w układzie SI jest om (). Definicja rezystancji wyrażona jest wzorem:
gdzie:
- – napięcie między końcami przewodnika,
- – natężenie prądu elektrycznego.
Historia i znaczenie
W latach 1825–1827 Georg Ohm badał zależność między prądem a napięciem, formułując prawo Ohma, które opisuje, że prąd jest wprost proporcjonalny do napięcia . Chociaż prawo to nie jest uniwersalne, ma istotne znaczenie w analizie obwodów elektrycznych.
W obwodach prądu stałego
Dla materiałów liniowych, które spełniają prawo Ohma, rezystancja nie zmienia się w zależności od natężenia prądu. Istnieje również zależność:
Rezystancja przewodnika jest proporcjonalna do jego długości i odwrotnie proporcjonalna do przekroju:
gdzie:
- – długość przewodnika,
- – pole przekroju poprzecznego,
- – rezystywność materiału.
Impedancja
W obwodach prądu przemiennego rezystancja to część rzeczywista impedancji, która jest definiowana jako:
gdzie:
- – reaktancja.
Opór dynamiczny
Dla materiałów nieliniowych stosuje się rezystancję dynamiczną, opisaną pochodną:
Podczas gdy rezystancja statyczna wyrażana jest wzorem:
Związek z innymi wielkościami
Odwrotnością impedancji jest admitancja:
gdzie:
- – konduktancja.
Oporniki
Opornik to element elektroniczny, w którym prąd jest proporcjonalny do napięcia. Wyróżniamy oporniki nieliniowe, takie jak warystory, fotorezystory oraz termistory, których opór zależy od różnych czynników, takich jak napięcie, światło czy temperatura.