Republika Pskowska

Republika Pskowska

Republika Pskowska, znana również jako Rzeczpospolita Pskowska, była średniowiecznym państwem w północno-wschodniej Europie. Ustrojowo przypominała Republikę Nowogrodzką, z której się wyodrębniła.

Historia

Republika Pskowska powstała w 1348 roku na terytorium wcześniej należącym do Republiki Nowogrodzkiej. W tym czasie Nowogród uznał jej niepodległość w Układzie z Bolotowa, nazywając Psków „swoim bratem młodszym”.

W okresie panowania Władysława Jagiełły, Psków był w sojuszu z Królestwem Polskim przeciwko Krzyżakom. Republika była także częścią luźnych unii z Polską i Litwą. Z biegiem lat, Psków stawał się coraz bardziej uzależniony od Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Od 1399 roku książęta pskowscy byli namiestnikami Moskwy, a w latach 1406 i 1426 Psków był czasowo podporządkowany Litwie.

W XV wieku, pod rządami książąt Wasyla i Aleksandra Czartoryskiego, Psków podejmował próby uniezależnienia się od Moskwy. Republika istniała do 1510 roku, kiedy to wielki książę moskiewski Wasyl III zaanektował Psków, likwidując jego demokratyczne formy rządów i deportując 300 najważniejszych rodzin pskowskich do Moskwy.

Ustrój

Republika Pskowska, choć mniejsza od Republiki Nowogrodzkiej, miała podobny ustrój polityczny i społeczny. Głównym organem władzy był wiec, który wybierał księcia oraz wyższych urzędników.