Renald de Châtillon
Renald de Châtillon (ok. 1125 – 4 lipca 1187) był księciem-regentem Antiochii w latach 1153-1160, a następnie wasalem Królestwa Jerozolimskiego i seniorem Zajordanii frankijskiej od 1175 roku.
Pochodzenie
Renald występuje w historycznych dokumentach pod różnymi imionami, w tym jako Renaud, Renaut oraz Reginald. Jego pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione, z różnymi teoriami wskazującymi na ród Châtillonów z Châtillon-sur-Marne lub Châtillon-sur-Indre. Niektórzy kronikarze sugerowali również związki z rodem Donzych z Burgundii.
Pobyt w Palestynie (1147-1153)
Renald przybył do Palestyny jako uczestnik II krucjaty w 1147 roku. W 1151 roku związał się z królem jerozolimskim Baldwina III, a w 1153 roku poślubił księżną Konstancję, wdowę po Rajmundzie z Poitiers. Para miała dwie córki: Agnieszkę i Joannę.
Rządy w Antiochii (1153-1160)
Jako książę Antiochii, Renald prowadził agresywną politykę, w tym wojnę z księciem Małej Armenii i inwazję na Cypr. Jego działania doprowadziły do napięć z Bizancjum. W 1159 roku, w obliczu zbliżającej się armii bizantyjskiej, Renald ukorzył się przed cesarzem Manuelem I Komnenem, co zakończyło jego konflikt z cesarstwem.
Pobyt w niewoli (1160-1175)
W 1160 roku Renald został wzięty do niewoli przez Nur ad-Dina i pozostał w niewoli do 1175 roku, kiedy to został uwolniony.
Małżeństwo ze Stefanią z Milly
Wkrótce po uwolnieniu ożenił się ze Stefanią de Milly, z którą prawdopodobnie miał córkę Alix.
Działalność polityczna i militarna w Zajordanii (1176-1187)
Renald był aktywnym uczestnikiem polityki Królestwa Jerozolimskiego, przeciwnym pokojowej polityce Rajmunda z Trypolisu. Organizował napady na muzułmańskie karawany, co doprowadziło do napięć z Saladynem. W 1183 roku zdobył port Ajla i zorganizował flotyllę, przeprowadzając ataki na muzułmańskie statki, co pogorszyło relacje z muzułmańskim światem. W 1186 roku jego oddział zaatakował karawanę, w której znajdowała się siostra Saladyna, co jeszcze bardziej zaostrzyło konflikt.
